آموزش تکنیک‌ های سخنرانی آدولف هیتلر

سال‌ها پیش هیتلر محبوب‌ترین حزب سیاسی آلمان را ایجاد کرد.

آدولف هیتلر، رهبر نازی‌ها با 5000 سخنرانی توانست ارتش خود را برای  جنگ بزرگی از لحاظ روحی آماده کند. هیتلر قول داده بوذ که  امپراطوریش آنقدر قوی خواهد بود که می‌تواند برای همیشه در جهان باقی بماند

خب، اول ببینیم هیتلر چطور تبدیل به رهبر رایش سوم شد؟

عده‌ای از تاریخ نگاران و متخصصان که زندگی هیتلر و دوران جنگ جهانی را بررسی کرده‌اند همگی اتفاق نظر دارند که هیتلر تمام کارهای بزرگش را فقط با بهره گیری از یک استعداد انجام داد و آن‌هم هنر سخنرانی‌ بود.

فرایند سخنرانی هیتلر

اما سخنرانی‌های هیتلر به همین سادگی که فکر می‌کنید نبود. بیایید با دقت بیشتری بررسی کنیم که فرایند سخنرانی هیتلر اصلاً چطور شکل می‌گرفت.

Joseph Goebbels وزیر تبلیغات نازی‌ها، در خاطرات خود نوشته است که هیتلر بیش از 5 بار هر متن سخنرانی‌اش را ویرایش می‌کرد. او شب‌ها به طور عمیقی در تمرین فرو می‌رفت و چند شب پشت سر هم سخنرانی‌اش را تمرین می‌کرد. او بعد از کامل شدن متنش، آن را به سه دبیر کارشناس می‌داد تا آن‌ها هم برسی نهایی را انجام دهند و با دقت متن را تایپ کنند.

مورخ انگلیسی Ian Kershaw می‌گوید:

او اصلاً نمی‌خواست کوتاه‌ترین سخنرانی‌اش را یک کار ساده تلقی کند. برای او سخنرانی‌های عمومی‌اش از جنگ‌ها نیز مهم‌تر بود، در آن زمان به هیچ کس اطمینان نمی‌کرد و پیش نویس سخنرانی‌اش را به‌جز دبیران، هیچ کدام از وزیرانش نیز نمی‌توانستند بخوانند.

البته چرچیل نیز همین روش را پیش گرفت و سخنرانی‌هایش را خودش می‌نوشت. کاری که امروزه در بین رهبران بزرگ جهان کمتر سابقه دارد. درواقع هیتلر یک پیش تولید قوی برای سخنرانی‌اش در نظر می‌گرفت، این‌طور نبود که به سادگی پشت میکروفون برود و اولین جملاتی که به ذهنش می‌رسد را بگوید.

صدای هیتلر مانند یک خواب مغناطیسی بود

Ron Rosenbaum در کتابش که پیرامون هیتلر نوشته است می‌نویسد:

صدای رهبر نازی، یک صوت جادویی است. منظور ما تن صدای او نیست، چون صدای هیتلر اصلاً زیبا نبود. او درواقع طوری هنرمندانه از تن صدایش استفاده می‌کرد که هرکس آن را می‌شنود گویی به خواب مغناطیسی فرو می‌رود و از او تبعیت می‌کند.

او ادامه می‌دهد:

من در سال 1929 متولد شدم، اولین بار در 33 سالگی وقتی در آشپزخانه بودم صدای هیتلر را از رادیو شنیدم. سخت است که بخواهم آن لحظه را توصیف کنم، فقط می‌توانم بگویم که گویی در خواب مغناطیسی فرو رفته بودم. چیز شگفت انگیز که از رادیو پخش می‌شد قابل باور نبود، گویی او را سالها بود که می‌شناختم، گویی خودش آنجا بود و فقط برای من حرف می‌زد.

هیتلر شخصیت خاصی به زبان آلمانی داده بود، او داشت یک سبک جدید از زبان آلمانی را بنیان‌گذاری می‌کرد. او می‌توانست کلمات را طوری ادا کند که متحدان آدرنالین خونشان بالا برود و دشمنانش حتی اگر آلمانی بلد نبودند نیز بترسند.

هیتلر همین‌طور بی‌هدف کلمات را پشت سر هم نمی‌چید، بلکه از هر کلمه با وسواس خاصی برای رساندن منظور خودش در متن استفاده می‌کرد. حتی با وسواس خاصی برسی می‌کرد که آیا نوع ادای کلمه آیا مناسب این بخش از سخنرانی هست یا خیر. می‌توان بدون شک گفت که هیتلر در سخنرانی یک نابغه درجه یک بود

Henry Murray، روانشناس آمریکایی، صدای هیتلر را یک هیپنوتیزم کامل دانست. او در سال 1943 پس از تحقیقات فراوان، یک گزارش محرمانه 229 صفحه‌ای درباره تکنیک سخنرانی‌های هیتلر به سازمان CIA داد.

 هیتلر حرکات بدن را به سخنرانی‌های خود اضافه کرد

مورخان میگویند بیش از نیمی از قدرت نفوذ کلامی‌اش در حرکات بدنش بود. او به طور حرفه‌ای، با برنامه و کار شده از این حرکات استفاده می‌کرد و هیچ کدام از رفتارهای دست و سرش اتفاقی نبود. بلکه ساعت‌ها انجام آن و هماهنگی‌اش را با کلمات مختلف تمرین می‌کرد. برای اثبات این حرف یک شاهد جالب داریم:

جالب است بدانید، هیتلر یک عکاس شخصی به نام Heinrich Hoffmann داشت که در طول کل سخنرانی‌هایش بیش از 2 میلیون عکس از او گرفت. که البته نگذاشتند هیچ جا منتشر شود. اما علت این کار تاریخ‌نگاری نبود.

نمونه‌ای از برخی عکس‌های هیتلر که در حال تمرین سخنرانی بود و عکاس شخصی‌اش آن را منتشر کرده

درواقع شب‌هایی که هیتلر روبه روی آینه تمرین می‌کرد، عکاس شخص اش از او عکس می‌گرفت. سپس او عکس‌ها را بارها و بارها برسی می‌کرد تا ایرادات حرکات بدنش را پیدا کند. همچنین در روز سخنرانی اصلی نیز، عکاسش مدام از او عکس می‌گرفت و هیتلر روز بعد آن‌ها را برسی می‌کرد تا برای بار بعدی بتواند سخنرانی‌های بهتری انجام دهد.

این حجم از دقت و وسواس روی انجام سخنرانی‌های هیتلر در آن زمان که نه تصاویر به آن هد منتشر می‌شد؛ نه شبکه‌های اجتماعی وجود داشت که فوراً توسط همه مردم دیده شود بسیار جالب است. میزان تعهد به کار هیتلر، حتی کارهای کوچکش بسیار شگفت انگیز بوده و همین دقت در سخنرانی‌هایش بهترین مثل برای این موضوع است.