دانستنی هایی در مورد جنگنده – قسمت پانزدهم

جنگنده‌های اف-35 می‌توانند به‌طور عمودی برخیزند و فرود بیایند که این قابلیت برای ناوهای هواپیمابر بسیار مفید است.

هواپیمای اس آر-71 بلک برد به دلیل سرعت فوق‌العاده بالا و ارتفاع پروازی خود می‌توانست از موشک‌های ضد هوایی دشمن فرار کند.

بمب‌افکن‌های بی-2 اسپرایت به دلیل طراحی رادارگریز و توانایی حمل تسلیحات هسته‌ای، یکی از کلیدی‌ترین بخش‌های نیروی هوایی ایالات متحده هستند.

هواپیماهای جنگنده توانایی حمل موشک‌های هدایت‌شونده دقیق را دارند که به آنها امکان می‌دهد اهداف را با دقت بالا از فاصله‌های دور نابود کنند.

جنگنده‌های میگ-29 و سو-27 به دلیل مانورپذیری بالا و قدرت آتش، در میان نیروهای هوایی کشورهای مختلف بسیار محبوب هستند.

هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) در عملیات‌های شناسایی و حمله استفاده می‌شوند و می‌توانند بدون نیاز به حضور خلبان مأموریت‌های پیچیده‌ای را انجام دهند.

بمب‌افکن‌های بی-52 قادر به حمل تسلیحات هسته‌ای و موشک‌های کروز هستند و می‌توانند در مأموریت‌های استراتژیک بین‌المللی شرکت کنند.

جنگنده‌های اف-16 فالکون می‌توانند در ارتفاعات بالا با سرعتی معادل ۲ ماخ پرواز کنند.

هواپیماهای جنگنده جدید مانند سو-57 و اف-35 از سیستم‌های پیشرفته جنگ الکترونیک برای گمراه کردن رادارهای دشمن استفاده می‌کنند.

جنگنده‌های آ-10 ساندر بولت 2 به دلیل توانایی بالا در حمله به تانک‌ها و وسایل زرهی به نام وارساگ شناخته می‌شوند.